Aleppó, taka tvö

(birt á fésbók SHA 6. mars 2018)

RÚV endurflytur okkur bestsellerinn „Blóðbaðið í Aleppó“ og kallar hann núna „Blóðbaðið í Austur-Ghouta“. Og er um framferði Sýrlandsstjórnar og Rússa þar og brot þeirra á samþykktum SÞ og glæpi gegn mannúð, þar sem þeir beini sprengjum sínum einkum að börnum og sjúkrastofnunum. Og RÚV vitnar á víxl í „Sýrlensku mannréttindavaktina SOHR“ eða Óskarsverðlaunasamtökin Hvítu hjálmana, að því marki sem heimildir eru tilfærðar. Það er rétt hjá RÚV að átökin eru mjög mannskæð. Óumflýjanlega. Austur-Ghouta hefur frá 2012 verið afar vel víggirt hreiður „uppreisnarmanna“. Þeir eru ekki hófsamir. Helstu hóparnir eru Jaish al-Islam sem kostaður er af Sádum og viðurkennir að „standa nálægt“ Al Kaída, Faylaq al-Rahman sem kostaður er af Qatar og svo Ahrar al-Sham sem er annað nafn á al-Nusra (Al Kaída). Allir eru þeir öfgasinnaðir súnní-íslamistar með stefnu á sharíalög. RÚV talar bara um „uppreisnarmenn“. RÚV nefnir ekki að þessir hópar skjóta reglulega frá A-Ghouta inn í Damaskus. Ég les nýlegar tölur að þær sprengingar hafi drepið 11 þúsund borgarbúa og limlest 30 þúsund frá 2012. RÚV fullyrðir óhikað að Sýrlandsstjórn brjóti samþykkt Öryggisráðsins um vopnahlé frá 24. febr, en það er ekki sjálfgefið af því sú vopnahléssamþykkt undanskildi hópa tengda bæði ISIS og Al Kaída. RÚV talaði einhvern veginn allt öðru vísu um frelsun borganna Raqqa og Mósúl undir sprengjuregni Bandaríkjanna. Þá var það bara „ill nausyn“.

Katardeilan og klofningur innan sýrlensku "uppreisnarinnar"

(birtist á fésbókarsíðu SHA 22. júní 2017)

Hér er grein frá REUTERS sem greinir erlenda stuðninginn við sýrlensku "uppreisnina" og hvernig Katardeilan virkar kljúfandi á hann. Stuðningur Katar hefur farið á hópa sem standa nálægt Múslimska bræðralaginu og al-Kaida/Nusra, sem kalla sig nú Tahir al-Sham. Þessir aðilar tengjast jafnframt Tyrkjum og starfa mest í Norður-Sýrlandi. Sádar styðja aðallega sömu aðila og CIA (Jaish al-Islam o.fl) sem eru sterkari á suðursvæðinu. Það er ljóst að slæmt stríðsgengi veldur vaxandi klofningi meðal leiguherjanna - nokkuð sem hjálpar Sýrlandsher. Hins vegar stuðlar þetta líklega að auknum beinum hernaði USA-bandalagsins og um leið skýrist æ betur hver er hans raunverulegi andstæðingur.

Í pistli í febrúar sl.vísaði ég í uppfærð plön (eftir „fall“ Aleppo) strategistanna í bandaríska stjórnkerfinu um sundurlimun Sýrlands (í alavíta- tyrkneskan- kúrdískan og súnní- hluta) sem kljúfi allan austurhluta landsins undan yfirráðum Damaskus. Ofannefnd skipting er mjög í samræmi við það. Nýleg fleygsókn Sýrlandshers austur að landamærum Íraks ógnar hins plönum strategistanna. 

Höfuðstöðvar Al Kaída og Hvítu hjálmanna hlið við hlið

Horfið á þessa litlu frönsku ræmu frá Austur-Aleppo. Samtökin á bak við heita Pierre Le Corf, frönsk hjálparsamtök sem hafa starfað í Sýrlandi í eitt ár. Hvítu hjálmarnir urðu í Vestrinu tákn um þjáningu íbúa Sýrlands af völdum hins djöfullega Assads. Hvítu hjálmarnir voru sterkir kandídatar bæði til nýlegra friðarverðlauna Nóbels og Óskarsverðlauna. Ég hef áður sýnt fram á að fyrirbærið Hvítu hjálmarnir eru fyrst og fremst auglýsingariðnaður sviðsettra atburða (barnabjörgun). Flestar myndirnar koma frá fréttastofnuninni Syrian Media Incubator í Tyrklandi sem einkum er kostuð af frönsku ríkissjónvarpi og ESB. Áróðursstríðið gegn Sýrlandi er "hin hlið" stríðsins, kannski jafn mikilvæg hinum beina hernaði. Þessi franska ræma sýnir að höfuðstöðvar Hjálmanna í Aleppo eru í næsta húsi við höfuðstöðvar Jabhat al-Nusra (al Kaída), og stöðvar þessara „hutlausu líknarsamtaka“ eru rækilega merktar lógóum og slagorðum al-Nusra, Frelsisher Sýrlands, Ahrar al-Cham og m.a.s ISIS. Þáttur Hvítu hjálmanna er lítið en glöggt dæmi sem varpar skýru ljósi á hlutverk vígasveita íslamista í stríðinu og á eðli þessa innrásarstríðs sem vestræn pressa matreiðir sem göfuga uppreisn eða í versta falli sem borgarastríð. Sjá hér rapport Frakkanna.

Mosul og Aleppo - veruleiki og tungutak

(Birt á fésbókarsíðu SHA 16. okt 2016) 
Í frétt RUV núna 15. október segir: "Massud Barzani, leiðtogi Kúrda í Írak, segir að undirbúningi fyrir árás á borgina Mosul sé lokið og ekkert til fyrirstöðu að láta til skarar skríða... Allt að ein milljón manna kunni að hrekjast á vergang vegna þeirra. Barzani sagði að forystumenn Kúrda og ráðamenn í Bagdad hefðu ákveðið að skipa sameiginlega aðgerðastjórn sem annast myndi skipulag og hafa umsjón með þróun mála í Mosul eftir að vígamenn hefðu verið hraktir þaðan. Barzani kvaðst vona að allt færi vel og að íbúar Mosul yrðu frelsaðir undan harðstjórn Íslamska ríkisins." Íhugum þetta. Ein milljón mun fara á vergang! Við heyrum lítið af vorkunnsemi Vestursins gagnvart íbúum Mosul. Þó er neyðin þarna stærri í sniðum en í Austur-Aleppo þar sem aðeins um 200 þúsund íbúar eru eftir. Það hefur trúlega með það að gera að í Mosul er það ekki hinn illi Assad sem reynir að sigrast á uppreisnaröflunum heldur Íraksstjórn og sérstaklega kúrdneski USA-leppurinn Barzani.

Það sem við heyrum af sannleik um Íraksstríðið í vestrænni pressu er helst það sem ráðamenn hermála stöku sinnum „missa út úr sér“. Nú snýst fréttaflutningurinn mest um borgina Aleppo. Ráðamenn á Vesturlöndum reyna að höfða mál gegn Assad/Rússum fyrir stríðsglæpi í Aleppo. Við fáum að heyra að þar séu hófsöm uppreisnaröfl og saklausir borgarar undir stöðugu regni af tunnusprengjum frá Assad með aðstoð Rússa. En við hverja berst Assad í Aleppo? Á fréttamannafundi í apríl í vor talaði Seve Warren ofursti, talsmaður Pentagons, um Aleppo og „missti út úr sér“ mikilvægt atriði, að það væri hin opinbera Al Kaídadeild, Al-Nusra, í Sýrlandi sem væri aðalaflið í andspyrnunni gegn Assad í borginni: „That said, it's primarily al-Nusra who holds Aleppo.“ Einu sinni (2001) þótti sjálfsagt að fara í stórstríð við heilt land, Afganistan, til að jafna um Al Kaída, en öðru máli gegnir ef Sýrlandsstjórn vill endurheimta stærstu borg sína frá sömu öflum. Svona er réttlætið teygjanlegt.